Η παραμορφωτική οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου είναι μια ασθένεια των ηλικιωμένων, η οποία προκαλείται από εκφυλιστικές διαδικασίες του ιστού του χόνδρου. Η εξέλιξη της αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου επιταχύνεται από την αναντιστοιχία των αρθρικών επιφανειών, η οποία οδηγεί σε ανώμαλη τριβή. Σε ορισμένους ασθενείς, η νόσος αναπτύσσεται λόγω ισχαιμίας του μηριαίου κεφαλιού μετά από κατάγματα του μηριαίου λαιμού ή άμεση βλάβη στον αρθρικό χόνδρο · στο 50% των περιπτώσεων, η αιτία της νόσου είναι άγνωστη. Οι γιατροί διαγιγνώσκουν την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου χρησιμοποιώντας ακτίνες Χ και αξονική τομογραφία.
Η θεραπεία της παραμορφωτικής αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου πραγματοποιείται με τα πιο πρόσφατα φάρμακα, τα οποία είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά και έχουν ελάχιστες παρενέργειες. Οι γιατροί συζητούν για σοβαρές περιπτώσεις κοξαρθρώσεως και αποφασίζουν για την τακτική της θεραπείας κάθε ασθενούς. Οι θεραπευτές αποκατάστασης χρησιμοποιούν καινοτόμες μεθόδους αποκαταστατικής θεραπείας για να επιβραδύνουν την εξέλιξη του εκφυλισμού του αρθρικού χόνδρου.
.jpg)
Σημάδια αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου
Οι ασθενείς που υποφέρουν από παραμορφωτική αρθρίτιδα παραπονιούνται για ξαφνικές κρίσεις δυσκαμψίας στην άρθρωση του ισχίου, οι οποίες εμφανίζονται μετά από κατάσταση ηρεμίας και εξαφανίζονται μετά από κάποια δραστηριότητα. Αρχικά, οι περίοδοι μικρού πόνου διαρκούν 1 έως 2 ημέρες, εντείνονται μετά από παρατεταμένες περιόδους βάρους.
Συχνά, η αμυντική χωλότητα συμβαίνει λόγω μυϊκού σπασμού, ο οποίος συνοδεύεται από πόνο και σταδιακά αυξανόμενη αίσθηση δυσκαμψίας των αρθρώσεων. Η αρθρίτιδα της αριστερής άρθρωσης του ισχίου εκδηλώνεται με τα ίδια συμπτώματα με την αρθρίτιδα της δεξιάς άρθρωσης του ισχίου. Ο πόνος στην αρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου εντοπίζεται κατά μήκος της προ-εξωτερικής ή οπίσθιας επιφάνειας της άρθρωσης, ανάλογα με το σημείο της φλεγμονής. Ακτινοβολεί στις μπροστινές και εσωτερικές επιφάνειες του μηρού και στον λαγοειδή βόθρο. Το σύνδρομο πόνου εντείνεται μετά από παρατεταμένο φορτίο στο άκρο και τις κινήσεις, ειδικά προς την κατεύθυνση της εσωτερικής περιστροφής, απαγωγής και έκτασης. Οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για αυξημένο πόνο σε υγρό και κρύο καιρό και σημειώνουν ανακούφιση από τη ζεστασιά και μετά τη λήψη παρασκευασμάτων ακετυλοσαλικυλικού οξέος.
Στην οξεία περίοδο αρθρίτιδας-αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου, οι ασθενείς σημειώνουν πόνο στο σημείο της φλεγμονής της κάψουλας, η οποία συνοδεύεται από μυϊκό σπασμό που κατακλύζει τους προσαγωγούς μύες του μηρού. Οι ορθοπεδικοί πραγματοποιούν τη δοκιμή Faber: ο ασθενής τοποθετεί τη φτέρνα του προσβεβλημένου άκρου στο πίσω μέρος του υγιούς ποδιού και το ολισθαίνει προς τα πάνω στο δέρμα της κνημιαίας επιφάνειας του κάτω ποδιού προς το γόνατο. Θα είναι θετικό για οποιαδήποτε φλεγμονώδη διαδικασία στην άρθρωση του ισχίου.
Στο αρχικό στάδιο της αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου, δεν υπάρχουν αλλαγές στις ακτινογραφίες. Αργότερα, οι ακτινολόγοι αποκαλύπτουν περιστασιακά την υποχόνδρια σκλήρυνση, η οποία σταδιακά οδηγεί σε στένωση του αρθρικού χώρου. Ένα επιπλέον σημάδι είναι η ισοπέδωση της κεφαλής στον άνω πόλο της, η οποία συνοδεύεται από κυστικές αλλαγές σε αυτήν την περιοχή.
Ο βαθμός αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου
Καθώς προχωρά, η παραμορφωτική αρθρίτιδα των αρθρώσεων του ισχίου περνάει από διάφορα στάδια, αντίστοιχα, τα οποία διακρίνουν τρεις βαθμούς της νόσου.
Η παραμορφωτική αρθρίτιδα του 1ου βαθμού είναι το αρχικό στάδιο της νόσου, όταν δεν υπάρχουν ακόμη εμφανείς αλλαγές στη δομή των ιστών των αρθρώσεων. Το σύνδρομο πόνου συχνά απουσιάζει, αν προκύψει, τότε στο φόντο της φλεγμονώδους διαδικασίας. Οι ασθενείς μπορεί να παραπονιούνται για δυσκαμψία και κόπωση στο άκρο. Συχνά ο πρώτος βαθμός οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου είναι ασυμπτωματικός.
Με παραμορφωτική αρθροπάθεια 2ου βαθμού, οι μορφολογικές αλλαγές είναι εμφανείς. Οι αρθρικές επιφάνειες είναι ανομοιόμορφες, υπάρχουν σημαντικές οστικές αναπτύξεις πάνω τους. Ο οστικός ιστός στην περιοχή της άρθρωσης γίνεται λιγότερο ισχυρός. Λόγω της φλεγμονώδους διαδικασίας, η αρθρική μεμβράνη πυκνώνει πολύ. Ο πόνος μπορεί να είναι θαμπός, να πονά στη φύση και να διαρκεί συνεχώς, ή μπορεί να εμφανιστεί απότομα και απότομα.
Στην περίπτωση της παραμορφωτικής αρθρίτιδας βαθμού 3, ο πόνος γίνεται τόσο έντονος που δεν υποχωρεί ακόμη και μετά από παρατεταμένη ανάπαυση. Η κινητικότητα στην άρρωστη άρθρωση μειώνεται, ο άξονας του άκρου μπορεί να διαταραχθεί. Έλκη και περιοχές σήψης μπορούν να σχηματιστούν στον χόνδρο ιστό που καλύπτει τις αρθρικές επιφάνειες.
Πώς να αντιμετωπίσετε την αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου
Η συντηρητική θεραπεία της αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου πραγματοποιείται με επιδείνωση της νόσου. Περιλαμβάνει εκφόρτωση του άκρου, πρόσφυση, ζεστασιά και μασάζ. Για να μειωθεί η φλεγμονώδης διαδικασία, συνταγογραφούνται σαλικυλικά. Οι ενέσεις γλυκοκορτικοειδών πραγματοποιούνται για αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου 1 και 2 μοίρες. Στο τρίτο στάδιο της παραμορφωτικής αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου, η μόνη αποτελεσματική θεραπεία είναι η προγραμματισμένη αντικατάσταση της άρθρωσης του ισχίου με ενδοπρόθεση.
Η σύνθετη θεραπεία της αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας φυσιοθεραπεία και κινησιοθεραπεία, διόρθωση δίαιτας. Η αποτελεσματική θεραπεία των αρχικών σταδίων της νόσου επιτρέπει στους ασθενείς με αρθρίτιδα 1 και 2 βαθμών της άρθρωσης του ισχίου να αποφύγουν την αρθροπλαστική και να περιορίσουν την ανάγκη για φάρμακα.
Χειρουργική θεραπεία παραμορφωτικής κοξαρθρώσεως
Με κοξαρθρώσεις 3ου βαθμού, όταν η συντηρητική θεραπεία δεν φέρνει ανακούφιση, μόνο η προσθετική βοηθά στην ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο και τη δυσφορία, αποκαθιστώντας του τη χαρά της κίνησης. Εάν υπάρχει υγρό στην άρθρωση, αντλείται έξω μετά την παρακέντηση. Οι κορτικοστεροειδείς ορμόνες εγχέονται ταυτόχρονα στην άρθρωση του ισχίου.
Με τη βοήθεια αρθροσκοπικού καθαρισμού, η εσωτερική επιφάνεια της άρθρωσης καθαρίζεται από θραύσματα αλλοιωμένου χόνδρου και η κοιλότητα της ξεπλένεται με θεραπευτικό διάλυμα για την ανακούφιση της φλεγμονώδους διαδικασίας. Η περιαρθρική οστεοτομία είναι ένα τεχνητό κάταγμα του μηριαίου οστού που ακολουθείται από τη σύντηξή του σε διαφορετική γωνία. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να μειώσει το άγχος στην άρθρωση.
Μέθοδοι αποκατάστασης για παραμόρφωση της αρθρίτιδας
Για τη θεραπεία ασθενών με οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθοι τύποι φυσιοθεραπείας:
- θεραπεία κρουστικών κυμάτων - έκθεση σε ηχητικά κύματα που παρέχουν ροή αίματος στην επιθυμητή περιοχή του σώματος, η οποία διεγείρει τις διαδικασίες αναγέννησης και επιταχύνει τον μεταβολισμό.
- μυοδιέγερση, η οποία αποκαθιστά το έργο των μυών που έχουν εξασθενήσει λόγω του αναγκαστικού περιορισμού των κινήσεων στην άρθρωση.
- η φωνοφόρηση είναι μια μέθοδος που συνδυάζει τα πλεονεκτήματα των επιπτώσεων υπερήχων και φαρμάκων στο σώμα (υπό την επίδραση της συσκευής, ένα φάρμακο με τη μορφή αλοιφής ή κρέμας διεισδύει πιο αποτελεσματικά μέσω του δέρματος στην άρθρωση του ισχίου).
- θεραπεία όζοντος - μειώνει την ταλαιπωρία και ενεργοποιεί την ανάπτυξη ιστού χόνδρου λόγω των ιδιοτήτων του μείγματος όζοντος -οξυγόνου.
Η κινησιοθεραπεία θεωρείται η βάση για την επιτυχή θεραπεία της αρθρίτιδας οποιουδήποτε εντοπισμού. Η τακτική εφαρμογή ενός ειδικού συστήματος γυμναστικών ασκήσεων ενισχύει τους συνδέσμους και τους μυς γύρω από την άρθρωση που επηρεάζονται από την παθολογική διαδικασία, γεγονός που μειώνει την ενόχληση κατά τη διάρκεια του συνηθισμένου καθημερινού στρες. Ο εκπαιδευτής θεραπείας άσκησης επιλέγει ξεχωριστά ασκήσεις για αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου 1, 2 και 3 μοίρες. Οι ειδικοί της κλινικής αποκατάστασης πραγματοποιούν διάφορους τύπους μασάζ, συμπεριλαμβανομένης της λεμφικής παροχέτευσης, χρησιμοποιούν καινοτόμες τεχνικές χειροκίνητης θεραπείας που στοχεύουν στην παθητική εργασία με μύες, συνδέσμους και αρθρώσεις. Οι προσεγγίσεις που χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν τα άτομα με κοξαρθρωσία μειώνουν την ανάγκη για χάπια και ενέσεις για παραμορφωτική αρθρίτιδα, γεγονός που μειώνει τη φαρμακολογική επιβάρυνση στο σώμα.
Οι κλινικές αποκατάστασης είναι εξοπλισμένες με σύγχρονους μηχανικούς και μηχανογραφικούς προσομοιωτές από τους κορυφαίους κατασκευαστές παγκοσμίως. Βοηθούν στην άσκηση της άρθρωσης χωρίς σημαντική σωματική προσπάθεια, η οποία είναι ιδιαίτερα απαιτητική μεταξύ των ηλικιωμένων. Η επέκταση των αρθρώσεων με τη βοήθεια μιας ειδικής συσκευής έλξης ή των χεριών ενός χειροπράκτη αυξάνει τον χώρο μέσα στην άρθρωση, η οποία "ρίχνει" την παθολογική διαδικασία μερικά βήματα πίσω, ανακουφίζοντας τα συμπτώματα και δίνοντας χρόνο στο σώμα να αποκαταστήσει τη λειτουργία του άρθρωση ισχίου.
Η διατροφική θεραπεία είναι απαραίτητη για όλους τους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου, αλλά είναι πιο σημαντική για τα υπέρβαρα άτομα. Η απώλεια βάρους μειώνει το στρες στην φλεγμονή της άρθρωσης και βελτιώνει το μεταβολισμό. Σε συνδυασμό με άλλες συντηρητικές μεθόδους, μια ισορροπημένη διατροφή σας επιτρέπει να ξεχάσετε τον πόνο και άλλες εκδηλώσεις αρθρίτιδας-αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου.
Γυμναστική για αρθροπάθεια στην άρθρωση του ισχίου
Οι γυμναστικές ασκήσεις για αρθρίσεις της άρθρωσης του ισχίου δεν συνταγογραφούνται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- με παροξύνσεις αρθρίτιδας-αρθρίτιδας.
- μετά από μια πρόσφατη μεγάλη χειρουργική επέμβαση.
- παρουσία κήλης, οξείες ασθένειες των εσωτερικών οργάνων.
- κατά την εμμηνόρροια?
- με αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος πάνω από 37, 50ΜΕ.
Ο θεραπευτής επιλέγει όλες τις ασκήσεις ξεχωριστά. Ο εκπαιδευτής ασκήσεων θεραπείας λαμβάνει υπόψη την ηλικία του ασθενούς, τη σοβαρότητα της παθολογικής διαδικασίας και την παρουσία συνοδών ασθενειών. Με παραμορφωτική αρθρίτιδα, η καλά επιλεγμένη γυμναστική θα πρέπει να δώσει χρήσιμο φορτίο στους μυς και τους συνδέσμους της άρθρωσης του ισχίου, αλλά όχι στην άρθρωση, επειδή είναι ήδη φθαρμένη.
Το σύμπλεγμα γυμναστικών ασκήσεων για αρθροπάθεια του ισχίου αποτελείται από περισσότερες στατικές ασκήσεις παρά δυναμικές. Οι στατικές ασκήσεις είναι εκείνες όπου πρέπει να καθορίσετε τη θέση του σώματος για μερικά δευτερόλεπτα. Εάν τέτοιες κινήσεις είναι επαρκείς, οι μύες και οι σύνδεσμοι των ποδιών λαμβάνουν το απαραίτητο φορτίο για την αποκατάσταση της άρθρωσης. Η ίδια η άρθρωση του ισχίου λαμβάνει ελάχιστο μέρος σε τέτοιες ασκήσεις και δεν φθείρεται.